این بررسی با هدف تعیین اثرات جیره غذایی حاوی درصدهای مختلف اسیدهای آمینه متیونین و لایزین برعملکرد رشد و بازماندگی بچه تاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus) تحت شرایط پرورشی ایران به‌مدت 50 روز از تاریخ 25/3/1390 تا 15/5/1390 در موسسه تحقیقات بین‌المللی تاسماهیان دریای خزر انجام شد. تیمارها شامل پنج جیره غذایی با سه تکرار بود و بررسی اثر جیره‌های غذایی در طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل 2×2 انجام پذیرفت. جیره غذایی نیمه خالص شامل جیره پایه بدون افزودن اسیدهای آمینه متیونین و لایزین (تیمار شاهد) و چهار جیره غذایی حاوی سطوح یک و سه درصد متیونین و لایزین فرموله شد. تعداد 360 عدد بچه‌ تاسماهی ایرانی با وزن متوسط 3/0± 8/1 گرم و میانگین طول کل 2±1/7 سانتی متر (میانگین ± انحراف از معیار) به‌طور تصادفی در 18 حوضچه 50 لیتری (20 عدد در هر حوضچه) مجهز به سامانه هوادهی و دبی آب 2/0 لیتر در ثانیه، توزیع شدند. نتایج این بررسی نشان می دهد که اختلافات معنی داری در عملکرد رشد در میان تیمارهای مختلف وجود دارد. حداکثر وزن (5/2 ± 1/10گرم)، درصد افزایش وزن بدن (6/138 ± 9/461 درصد) و شاخص رشد ویژه (7/0 ± 7/10 درصد) در سطح 3% لایزین و متیونین حاصل شد. هیچگونه اختلاف معنی داری در بازماندگی ماهیان تغذیه شده با سطوح مختلف متیونین و لایزین و گروه شاهد مشاهده نگردید.