تحقیق موجود به بررسی اثر پارامترهای محیطی بر پاروپایانی می‌پردازد که از نظر شیلاتی برای تغذیه لارو ماهیان مهم هستند. این تحقیق در خلیج چابهار و در 4 فصل تابستان، پاییز، زمستان 86 و بهار 87 صورت گرفت. نمونه‌ها از 5 ایستگاه و توسط تورپلانکتون با اندازه 100 میکرون به صورت عمودی جمع‌آوری شدند. از میان پاروپایان شناسایی شده 7 جنس دارای بیشترین ارزش غذایی شناخته شدند که نتایج آماری نشان داد که فاکتورهای محیطی باعث افزایش یا کاهش آنها در فصول مختلف می‌شوند. رابطه معکوس بین فراوانی جنس‌های Pseudodiaptomus, Temora و Centropages با دما و رابطه مستقیم با اکسیژن (0/05>P) دارد. رابطه مستقیم بین فراوانی Oithona و کلروفیل- آ (0/05>P) نشان می‌دهد این جنس با افزایش فیتوپلانکتون‌ها افزایش می‌یابد. فراوانی سایر جنس‌ها با پارامترهای محیطی ارتباط معنی‌داری نشان نداد (P>0/05)