حرکت جسم شناور در دریا باعث القای یک بی‌هنجاری ژئومغناطیسی در میدان مغناطیسی زمین می‌گردد. در این مطالعه یک مدل ریاضی جهت بررسی تغییرات این بی‌هنجاری ژئومغناطیسی در آب‌های با عمق محدود ارائه می‌شود که رابطه‌ی این بی‌هنجاری را با پارامترهای محیطی و فیزیک جسم شناور بیان می‌کند. آنالیز فرکانسی روی مدل ریاضی مذکور، نشان می‌دهد که بی‌هنجاری ژئومغناطیسی ناشی از حرکت جسم شناور، دارای مولفه‌های فرکانسی خاصی است که آن را از نویز محیطی و میدان‌های الکترومغناطیسی ناشی از سایر امواج محیط دریا قابل تفکیک می‌کند. شبیه‌سازی برای یک شناور معمولی در دریا با عمق‌های مختلف نشان می‌دهد که همیشه فاصله‌ی بهینه‌ای از سطح آب وجود دارد که با قرار دادن حسگر مغناطیسی در آن فاصله، بیشترین دامنه بی‌هنجاری ژئومغناطیسی قابل دریافت است. در این مقاله نشان داده می‌شود که این عمق بهینه به عمق آب دریا نیز وابسته است. به علاوه اثبات می‌شود که با افزایش سرعت شناور، دامنه‌ی بی هنجاری فوق بیشتر شده و با کاهش سرعت شناور، کاهش می‌یابد.