این نشریه با احترام به قوانین اخلاق در نشریات تابع قوانین کمیته اخلاق درانتشار (COPE) است و از آیین نامه اجرایی قانون پیشگیری و مقابله با تقلب در آثار علمی پیروی می نماید.
پیشینه و اهداف:دریاچه سد ارس بزرگترین دریاچه پشت سد شمالغرب ایران است که گونه‌های ماهیان تجاری و غیرتجاری مهمی در آن زیست می‌کنند. گونه ماش (Leuciscus aspius) یکی از گونه‌های مهم تجاری ساکن این دریاچه است که در سال‌های اخیر نشانه‌های مشخصی از برداشت بی‌رویه از ذخایر این گونه در دریاچه سد ارس به چشم می‌خورد، بطوریکه میزان صید آن طی ده سال گذشته به شدت کاهش یافته است. هدف از این مطالعه، تعیین سقف برداشت و بررسی وضعیت ذخیره ماهی ماش دریاچه سد ارس بوده است. روش‌ها:این مطالعه با استفاده از داده های صید سال‌های 1392 الی 1401 و بکارگیری جدیدترین مدل صید-حداکثر محصول پایدار(CMSY++) بهمراه زیست سنجی طی سال صیادی 1402 جهتتعیین سقف برداشت و بررسی وضعیت ذخیره ماهی ماش دریاچه سد ارس انجام پذیرفت. یافته‌ها:با توجه به نتایج مدل، مقدار هر دو شاخص B/BMSYو F/FMSY کمتر از 0/1تخمین زده شد که بیانگر وضعیت نامناسب این گونه است و نشان می‌دهد که فشار صید بر روی ذخایر این گونه بالا است. میزان حداکثر محصول قابل برداشت برای این گونه 92/1 تن برآورد شد که تا سال 1395، میزان برداشت از حداکثر محصول پایدار بسیار بیشتر بوده است که در نتیجه این بی‌توجهی و فشار صید وارد بر ذخیره در سال های بعد زیست توده ذخیره کاهش یافته و به تبع آن میزان برداشت از ذخیره نیز از میزان بهینه بسیار کمتر بوده است. نمودار Kobe نیز بیانگر این است که صید بیش از حد از این گونه باعث شده است تا قسمت عمده ذخیره در محدوده صید بیش از حد قرار گیردکه نشان دهنده وضعیت بحرانی گونه است. نتیجه‌گیری:تخمین‌های حاصل از مدلسازی این مطالعه، لزوم مدیریت صید و صیادی غیرمجاز، توجه به سقف برداشت سالانه مجاز برای این گونه، بکارگیری سیاست‌های مدیریتی بر روی ذخیره و حفاظت از مناطق نوزادگاهی دریاچه پشت سد ارس را به مدیران اجرایی استان توصیه می‌نماید.
.jpg)
