دریای خزر به عنوان بزرگترین دریاچه جهان همواره یکی از مناطق حائز اهمیت محسوب میشده است. پیشرفت فنآوری و در نتیجه امکان دسترسی هرچه بیشتر کشورهای ساحلی به منابع زنده و غیرزندهی آن، بر اهمیت اقتصادی و راهبردی آن افزوده است. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و افزایش تعداد کشورهای ساحلی خزر از دو کشور به پنج کشور، موضوع دسترسی به دریای خزر و بهره برداری از منابع موجود در آن ابعاد جدیدی یافته است.
امروزه مهمترین مسالهی دریای خزر، رژیم حقوقی حاکم بر آن و مسالهی تحدید حدود آن است که مقدم بر سایر مسائل آن است. نوشتار پیش رو با توسل به روش توصیفی-تحلیلی و به شیوه کتابخانهای درصدد بررسی تحولات رژیم حقوقی تحدید حدود دریای خزر از کنوانسیونهای 1921 و 1940 تا جدیدترین آنها یعنی کنوانسیون 2018 آکتائو میباشد.
با توجه به مناطق نسبتاً متفاوتی که کنوانسیون آکتائو نسبت به کنوانسیون 1982 حقوق دریاها تعریف نموده و برخی واژگان و اصطلاحات به کار رفته، مقالهی حاضر با لحاظ رویهی قضائی بینالمللی و اصول و قواعد حاکم بر رژیم حقوقی دریاها، به تبیین آنها اقدام و تحلیلهایی را ارائه داده است.
Karamzadeh S, Qeshlaqi A. The Delimitation of the Caspian Sea, with emphasis on the Aktau Convention, 2018. joc. 2020; 11 (42) :110-0 URL: http://joc.inio.ac.ir/article-1-1494-fa.html
کرم زاده سیامک، قشلاقی نیگجه افشین. تحدید حدود دریای خزر با تاکید بر کنوانسیون آکتائو 2018. نشریه علمی - پژوهشی اقیانوس شناسی. 1399; 11 (42) :110-0