|
1. چشم سیاهی، و.؛ رشیدی ابراهیم حصاری، ا. 1397. بازتولید مسیر انتشار آلودگی¬های نفتی منتشر شده از میادین نفتی ترکمنستان در فصول تابستان و پاییز. نشریه مهندسی دریا 2. خالقی، س. ۱۳۹۶. ارزیابی ظرفیت ژیوتوریسم منطقه نایبند با روش پریرا، اولین کنگره بین المللی آب،خاک و علوم محیطی، تهران، همایش پردازان البرز، دانشگاه شهید بهشتی. 3. سامی، س.؛ سلطان پور، م. 1390. رسوب شناسی سواحل غرب خلیج نایبند، نشریه مهندسی دریا. 4. صدری نسب، م.؛ چگینی، و. 1390. مدلسازی عددی پخش آلودگی در خلیج نایبند، مجله علوم و فنون دریایی. 5. فقیهی¬فرد، م.؛ بدری، م. 1392. حساسیت سنجی مدل¬های اغتشاشی به منظور تعیین الگوی بهینه جریان در آب¬های خلیج فارس. پانزدهمین کنفرانس دینامیک شاره¬ها. دانشگاه هرمزگان. 6. قهرودی تالی، م.؛ محمدرضا، ث. 1388. آشکارسازی تغییرات لندفرم¬های ساحلی منطقه عسلویه. مجله علمی پژوهشی سرزمین، شماره 22. 7. محمودی، س.م.، 1386. مدلسازی آلودگی در خلیج فارس با مدل کوهرنس. دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر. 8. موحد، ا.؛ عابدی، ز.، 1395. تعیین خسارت آلودگی ناشی از پساب آب شیرین¬کن در پارس جنوبی. مجله آب و توسعه پایدار. 9. Bergland, H., P.A. Pedersen, and J. Wyller., 2019. Accumulated marine pollution and dynamics. Ecological Complexity. 38: p. 56-74. [ DOI:10.1016/j.ecocom.2019.03.001] 10. Basar, E., Kose, E. and Guneroglu, A., 2006. Finding risky areas for oil spillage after tanker accidents at Istanbul strait. International Journal of Environment and Pollution, 27(4), 388-400. [ DOI:10.1504/IJEP.2006.010580] 11. Chao, S.Y,Kao, T.W.,Al-hajri, K.R., 1992. A numerical investigation of circulation in the Persian Gulf, J. Geophys.Res.,97,11 219-11 236. [ DOI:10.1029/92JC00841] 12. Dehghani M, Nabipour I,Dobaradaran S., et al., 2014. Cd and Pb Concentrations in the Surface Sediments of the Asaluyeh Bay, Iran. JCHR ;3(1):22-30. 13. Farzingohar M., Zelina Z . I and Yasmi., 2011. oil spill modeling of diesel and Gasoline with GNOME around Rajaee Port of Bandar Abbas,Iran. iranian journal of Fisheries Sciences,vol.10, no.1,pp 35-46. [ DOI:10.7901/2169-3358-2011-1-242] 14. Fakhri A MM., 2016. Health Impact Assessment and its Contextual Influencing Factors in Iran. Hakim Health Syst Res J 2016;18(4):316-28. 15. GNOME Users Manual., 2002. Hazardous Materials Response Division, National Oceanic and Atmospheric Administration office of Response and restoration(HAZMAT). 16. Nabipour, I., 2013. Book Review: Guide to Health Impact Assessment in petroleum industry. Iran South Med J,16(1):77-79. 17. Kabiri k., 2017. Discovering optimum method to extract depth information for nearshore coastal waters from sentinel-2A Imagery-case study: Nayband Bay, Iran. International Archives of the Photogrammetry, Remote Sensing & Spatial Information Sciences. Sep 26;42. [ DOI:10.5194/isprs-archives-XLII-4-W4-105-2017] 18. Leonov, A.V. and O.V., 2009. Chicherina, Biomass development and production created by microorganisms of lower trophic levels in the caspian sea ecosystem: Analysis of mathematical modeling results. Water Resources. 36(2): p. 177-197. [ DOI:10.1134/S0097807809020079] 19. Lighthill, M. J., 1978. Waves in Fluids, New York : Syndicate University of Cambridge New York. 20. Perrone,T.J., 1981. Winter shamal in the Persian Gulf,Naval Environmental Prediction Res. Facility, Monterey,Galif.,Tech.Report I.R.79-06. 21. Rehman K, Fatima F, Waheed I, et al., 2018. Prevalence of exposure of heavy metals and their impact on health consequences. J Cell Biochem ; 119(1): 157-84. [ DOI:10.1002/jcb.26234] 22. R.S. Kankara, S. Arockiaraj, K., 2002. Prabhu,. Environmental sensitivity mapping and risk assessment for oil spill along the Chennai Coast in India. Marine Pollution Bulletin. 2016.03.022. 1-9. [ DOI:10.1016/j.marpolbul.2016.03.022] 23. Safari M, Ramavandi B, Sanati AM, et al., 2018. Potential of trees leaf/brak to control atmospheric metals in a gas and petrochemical zone. J Environ Manage 2018;222:12-20. [ DOI:10.1016/j.jenvman.2018.05.026] 24. Swift Stephen, A. and Bower Amy., 2003. S.Formation and circulation of dense water in the Persian Gulf, Woods Hole Oceanographic Institution. [ DOI:10.1029/2002JC001360] |
.jpg)
.jpg)
