این مطالعه با هدف مقایسه صید به ازای واحد تلاش صیادی، فراوانی طولی و گونه ای ترکیب صید ترالرهای صنعتی میگوگیر، در فصل صید میگو در صیدگاه های استان های بوشهر و هرمزگان در سال 1392 انجام شد. در استان هرمزگان 77/13 درصد از کل صید، صید هدف (میگو) و 24/86 درصد (73/14 درصد صید تجاری و 51/71 درصد صید دورریز) صید ضمنی بود. صید به ازای واحد تلاش صیادی (CPUE) صید هدف، صید ضمنی تجاری و صید دورریز به ترتیب 81/55 ، 7/59 و 63/290 کیلوگرم بر ساعت به دست آمد. در استان بوشهر 52/6 درصد از کل صید، صید هدف (میگو) و 48/93 درصد (66/12 درصد صید تجاری و 81/80 درصد صید دورریز) صید ضمنی بود. صید به ازای واحد تلاش صیادی (CPUE) صید هدف، صید ضمنی تجاری و صید دورریز به ترتیب 45/3 ، 4/6 و 75/42 کیلوگرم بر ساعت به دست آمد. 57 گونه متعلق به 43 خانواده در هر دو استان مشترک بودند. در هر دو استان شگ ماهیان با 10 گونه بیشترین تعداد گونه را در ترکیب صید داشتند که هشت گونه بین دو استان مشترک بودند. در بین ماهیان غضروفی 5 گونه از 5 خانواده در ترکیب صید دو استان مشترک بودند. فراوانی طولی 12 گونه در آب های استان بوشهر و 14 گونه در آب های استان هرمزگان ثبت شد. از لحاظ آمار توصیفی میانگین طول ماهیان صید شده در صیدگاه های استان هرمزگان کوچکتر از ماهیان صید شده در صیدگاه های استان بوشهر بود. اما نتایج آزمون من-ویتنی نشان داد که فقط برای گونه های گربه ماهی (گلو)، شبه-شوریده، کوسه چانه سفید، شیر و یال اسبی سر بزرگ اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0>P). مقیاس بندی چند بعدی، 93 درصد عدم تشابه در ترکیب صید ضمنی را در صیدگاه‌های میگو در دو استان بوشهر و هرمزگان نشان داد.