سواحل دریای مکران در جنوب ایران یکی از مناطقی با تنوع زیستی است که دارای زیستگاه های دریایی مهم برای بسیاری از پستانداران دریایی از جمله دلفینها است. در این مطالعه مدلسازی مطلوبیت زیستگاه برای دلفینها در انجام شد. بر اساس نتایج (MaxEnt) منطقه مکران (سواحل شمالی دریای عمان) با استفاده از مدل حداکثر آنتروپی به دست آمده از مدل، متغیرهای فاصله از ساحل و دمای سطحی آب به عنوان مهمترین پارامترها در شناسایی مناطق 0 به دست آمد که / معادل 84 (AUC) مطلوب از جمله خلیج گواتر شناخته شدند. همچنین شاخص سطح زیر منحنی نشان دهنده دقت و کارایی بالای مدل در شناسایی مطلوبترین مناطق پراکنش است. نتایج به دست آمده میتواند به عنوان ابزاری کارآمد جهت برنامهریزی حفاظتی بیشتر، از این گونههای ارزشمند دریایی باشد.