TY - JOUR T1 - The effect of different level of magnesium sulfate on hatching of cyst and survival and growth of Atremia franciscana TT - تاثیر سطوح مختلف سولفات منیزیم بر درصد تخم گشایی سیست، بقاء و رشد Artemia franciscana JF - JOC JO - JOC VL - 12 IS - 48 UR - http://joc.inio.ac.ir/article-1-1573-fa.html Y1 - 2022 SP - 29 EP - 39 KW - Artemia KW - Hatching percentage KW - Magnesium Sulfate KW - Hatching Efficiency KW - Growth KW - Survival. N2 - پیشینه و اهداف: ایران دارای جمعیت‌های مختلفی از آرتمیاست که در اقلیم‌های مختلفی که دارای املاح و شرایط اکولوژیک متفاوتی هستند زندگی می‌کنند. شرایط فیزیکوشیمیایی مختلف دریاچه‌ها و تالاب‌ها موجب شده است که گونه­‌زایی آلوپاتریک آرتمیا تشدید یابد. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر یکی از یون‌های موجود در این اقلیم‌ها بود تا بتوان به‌صورت نیمه طبیعی در برخی از تالاب‌های استان گلستان اقدام به کشت آرتمیا نمود. روش‌ها‌: به همین منظور تاثیر 4 تیمار (10، 16، 33 و 50 درصد) سولفات منیزیم به جای نمک­‌های دیگر در کنار تیمار شاهد بر درصد سیست گشایی، رشد و بقاء آرتمیا فرانسیسکانا بررسی شد. یافته‌ها: از نظر شاخص رشد طولی آرتمیا بیشترین و کمترین طول بدن به ترتیب در تیمار شاهد و 50% سولفات منیزیم مشاهده گردید. در تیمار 33 % سولفات منیزیم نیز رشد طولی کاهش معنی­‌داری با تیمار شاهد نشان داده است (05/0> p) اما با تیمار 50% سولفات منیزیم تفاوت معنی­‌داری را نشان ندادند (05/0>P). در غلظت­‌های پایین سولفات منیزیم رشد طولی آرتمیا کاهشی را نشان داده است اما تفاوت معنی­‌داری با تیمار شاهد نشان ندادند. بیشترین و کمترین درصد بقاء به‌طور معنی‌داری به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار 50% سولفات منیزیم مشاهده شد. در روز پانزدهم حداکثر بقاء 83 درصد در تیمار شاهد و کمترین بقاء 46 درصد در تیمار با حداکثر سولفات منیزیم مشاهده شد. بالاترین و پایین­‌ترین درصد هچ به ترتیب در تیمار شاهد و 50% سولفات منیزیم اندازه­‌گیری شد. با افزایش غلظت سولفات منیزیم در تیمارها به‌طور معنی­‌داری تعداد ناپلی به‌دست آمده کاهش و همچنین تعداد سیست­‌های تفریخ نشده افزایش نشان داد (05/0>P). بالاترین تعداد ناپلی­‌های چتری در تیمار با 50 % سولفات منیزیم مشاهده شد. حداکثر و حداقل میزان کارایی هچ به ترتیب در تیمار شاهد و 50 % سولفات منیزیم مشاهده شد اما بین تیمارها از نظر آماری تفاوت معنی‌­داری مشاهده نشد. بعد از تفریخ حداکثر مرگ و میر ناپلی آرتمیا در تیمار با حداکثر مقدار سولفات منیزیم مشاهده شد. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که سولفات منیزیم در مقادیر بالا محدود کننده تفریخ و رشد آرتمیا می باشند و از معرفی این موجود به چنین اقلیم‌های باید پرهیز نمود. M3 ER -