هدف از این مطالعه، بررسی الگوی پراکنش فلزات سنگین و تاثیرات احتمالی زیست‌محیطی آن بر روی زنجیره‌ی غذایی انسان، با استفاده از تحلیل آماری متغیرهای فیزیکی و شیمیایی در رسوبات فلات قاره دریای عمان در، ناحیه چابهار است. مطالعه داده‌های حاصل از تحلیل تفکیکی نمونه‌های مورد مطالعه، نشان‌دهنده‌ی الگوی جریان غربی-شرقی آب در منطقه است که حاکی از ته‌نشست عناصر از رسوبات زون مکران در فلات قاره دریای عمان است. توزیع و پراکندگی عناصر در رسوبات منطقه‌ی مورد مطالعه به نوع عنصر، فراوانی کانی‌های رسی، مواد ارگانیکی و میزان کربنات بستگی دارد. فراوانی بیش از حد As, Cr و Rb در رسوبات دریایی مورد مطالعه می‌تواند عاملی برای آلودگی محیط زیست دریا و وارد شدن این عناصر از طریق زنجیره‌ی غذایی به بدن انسان شود. Cr (سه برابر حد استاندارد) در رسوبات دریایی نزدیک ساحل در منطقه مورد مطالعه فراوانی بالایی دارد و همچنین با توجه به اینکه در نواحی نزدیک ساحل کربنات کلسیم بالااست، بنابراین باعث شده مقدار بالایی از Rb (چهار برابر حد استاندارد) تحت فعالیت‌های شیمیایی، به‌صورت یون محلول وارد زنجیره غذایی و آب آشامیدنی (آب شیرین‌کن‌های موجود در منطقه) شود. As به‌دلیل عدم همبستگی متغیرهای فیزیکی و شیمیایی به‌عنوان یک فاز مستقل از فرآیندهای زمین شناسی تعیین شده است، بنابراین می‌تواند میزان افزایش آن تحت تاثیر فعالیت‌های بشری در منطقه باشد.

نوع و میزان کانی­های رسی مهمترین عامل در تعیین رفتار پلاستیک خاک­ها و در نتیجه حدود آتربرگ آنها به شمار می­آید. اما عوامل دیگری مانند میزان مواد آلی و میزان کربناتها نیز به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در این رفتار خاکها موثر هستند. در این مقاله به منظور بررسی تاثیر میزان کربناتها و مواد آلی موجود در رسوبات بستر دریا، آزمایش­های تعیین این فاکتورها و نیز آزمایش­های حد روانی و حد خمیری روی نمونه­های به دست آمده از نیمه شمالی خلیج فارس انجام گردید و نقشه پهنه­بندی این پارامترها در گستره مورد مطالعه ارایه شد. سپس با مقایسه میزان کربناتها و مواد آلی با حد خمیری، حد روانی و شاخص خمیری خاکها، مشخص گردید که با افزایش میزان کربناتها، حدود و شاخص مورد بحث کاهش نشان می­دهد. این مقایسه در مورد میزان مواد آلی نشان­دهنده همبستگی مثبت با حدود و شاخص مورد مطالعه است.