---

تعیین سمیت حاد (Acute toxicity) حشره‌کش دیازینون و علف‌کش ماچتی (بوتاکلر) بر اساس روش استاندارد (۱۹۸۹) O.E.C.Dبه‌صورت ساکن (Static) و به مدت ۹۶ ساعت انجام شد و در طول آزمایشات عواملی شامل: pH، سختی، دما و اکسیژن محلول در آب مورد سنجش قرار گرفتند که به‌ترتیب برابر با ۷ تا ۲/۸ ،۲۴۰ میلی گرم در لیتر،c º۱±۲۵ و اکسیژن بالای ppm۷ اندازه‌گیری شدند. در این آزمایش از تعداد ۱۸۰ قطعه بچه ماهی ۱ تا ۲ گرمی سیاه کولی در پنج تیمار با سه تکرار به همراه شاهد استفاده گردید. ده عدد بچه ماهی سیاه کولی در هر آکواریوم ۲۰ لیتری توزیع شد. ابتدا به‌منظور تعیین محدوده‌ی کشندگی، چند آزمایش مقدماتی انجام شد. نتایج آزمایشات نشان داد که میزان سمیت حاد (Lc۵۰ ۹۶h) دیازینون و بوتاکلر بر روی بچه ماهیان ۱ تا ۲ گرمی سیاه کولی به‌ترتیب برابر با ۰۹/۰ و ۶۱/۰ میلی گرم در لیتر است. در نهایت میزان Lc۱۰، Lc۵۰ و Lc۹۰ نیز با استفاده از روش آماری Probit Analysis به‌ترتیب برابر با ۰۶۹/۰، ۰۹۱/۰و ۱۲/۰ برای حشره کش دیازینون و ۵۸/۰، ۶۱/۰ و ۶۶/۰ برای علف‌کش ماچتی (بوتاکلر) محاسبه شد. بر اساس جدول استاندارد سطوح سمیت حشره‌کش‌ها و علف‌کش‌های مختلف، حشره‌کش دیازینون (Diazinon) و علف‌کش ماچتی (Butachlor) در ردیف سموم خیلی سمی درجه‌بندی گردیدند.

---

خلیج‌فارس یکی از بدنه‌های مهم آبی دنیاست که از نظر تولید و صادرات نفت و فرآورده‌های نفتی به‌شدت توسعه پیدا کرده است. با توجه به اینکه هیدروکربن‌ها ممکن است سبب اثرات متنوعی بر روی زندگی آبی و کنارآبی شوند؛ مدت طولانی است که پایش هیدروکربن‌ها در رسوبات مطرح شده است. در مطالعه حاضر میزان و منشأ هیدروکربن‌های آلیفاتیک و آروماتیک در هفت نمونه رسوب سطحی جمع‌آوری شده از جنگل‌های مانگروی بندرخمیر مورد بررسی قرار گرفت. استخراج نمونه‌ها با دستگاه سوکسله و حلال دی‌کلرومتان انجام و نمونه‌ها با دستگاه GC-MS آنالیز شدند. ۲۳ ترکیب PAHs و آلکان‌های نرمال محدوده کربنی (n-C۱۴-n-C۳۳) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین غلظت کلی برای آلکان‌های نرمال برابر با ۳۵۴ ±۱۶۴۴ µg/g و برای PAHs برابر با ۵۰۳±۱۳۹۴ ng/g (وزن خشک) به‌دست آمد. جنگل‌های مانگروی درصد بالایی از هیدروکربن‌های سبک‌وزن داشتند. نسبت‌های تشخیصی برای تعیین منشأ هیدروکربن‌ها استفاده شد که همه آنها یک منشأ نفتی را مورد تأیید قرار دادند.

---

در این مطالعه اثر دوره‌های گرسنگی کوتاه‌مدت بر روی سطوح گلوکز، تری گلیسرید، پروتئین و کلسترول پلاسما ماهی قزل آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) بررسی گردید. پس از ۳ هفته سازگاری با شرایط آزمایش تعداد ۱۸۰ قطعه قزل آلای رنگین‌کمان با میانگین وزنی ۷۳/۲±۳۹ گرم به‌صورت کاملاً تصادفی در ۴ تیمار با سه تکرار توزیع شدند. تیمار شاهد (C) دو وعده در روز تا حد سیری ظاهری تغذیه شد. تیمارهای دیگر به‌ترتیب ۵ (D۱)، ۷ (D۲) و ۱۰ (D۳) روز گرسنگی را تجربه کردند. نمونه‌های خون در پایان دوره‌های گرسنگی از هر یک از تیمارهای آزمایشی گرفته شد. در هیچ یک از پارامترها بین تیمارهای گرسنگی و شاهد اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید (۰۵/۰P>). به‌طور کلی تحقیق حاضر نشان داد که در زمان ایجاد تنش‌های غیر قابل پیش‌بینی، دوره‌های گرسنگی با توجه به اینکه اثرات قابل توجهی بر عوامل بیوشیمیایی خون ندارند، می‌تواند روش مناسبی برای کم کردن متابولیسم ماهی باشد.

---

چکیده
جنگل­های حرا جز اکوسیستم­هایی هستند که توزیع و ترجیحات اکولوژیکی آن­ها اغلب مورد بررسی قرار نگرفته است و مدل­سازی توزیع گونه­ای برای این جنگل­ها می­تواند سبب بهبود و ارتقاء سطح مدیریت و حفاظت آن­ها شود. این مطالعه در سال ۱۳۹۶ و با هدف معرفی پتانسیل رویشگاه مطلوب گونه Avicennia marina و مهمترین عوامل موثر بر پراکنش آن انجام گردید. در این مطالعه ابتدا لایه­های ۹ متغیر زیست­شیمیایی از پایگاه داده Bio-Oracle استخراج گردید و همبستگی بین متغیرهای زیست­شیمیایی برای گونه­ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سپس متغیرهای دارای همبستگی بالا از فرآیند مدل­سازی حذف شد. درنهایت مدل­سازی توزیع گونه­ای جنگل­های حرا با روش بیشینه آنتروپی در نرم‏افزار MaxEnt انجام شد. نتایج نشان داد عموماً مناسب­ترین مناطق برای پراکنش جنگل­های حرا در ایران، حاشیه­ی شرقی خلیج فارس و اغلب مناطق حاشیه‏ای دریای عمان هستند. در این مدل‏سازی متغیرهای حداقل کلروفیل، میانگین کلروفیل، مجموع حداکثر کلروفیل و  pHبه ترتیب به‏عنوان مهم­ترین پارامتر­های زیست­شیمیایی شناخته شده­اند. یافته­های پژوهش حاضر می­تواند برای مدیریت بهتر مناطق ذکر شده با تاکید بر حفاظت تنوع زیستی گونه حرا استفاده گردد.