هدف از این مقاله، بررسی نوسانات زمانی و مکانی جمعیت کفزیان ساحل شهرستان چالوس است. نمونه برداری به صورت فصلی از زمستان ١٣٨٤ تا پاییز ١٣٨٥به وسیله نمونه بردار گرب مدل ( Van Veen) در اعماق ٧ و ٢٠متری در ٤ ایستگاه و ٢ ترانسکت، منطقه "خط هشت" (قسمت غربی ساحل) و منطقه "رادیودریا" (قسمت شرقی ساحل) انجام شد. در این تحقیق ٥ رده از کفزیان شناسایی گردیدند که بیشترین فراوانی مربوط به پرتاران با ٦٨/٧ درصد نسبت به کل جمعیت کفزیان بوده است. میانگین تراکم و تودۀ زنده کفزیان در بین فصول مختلف، دارای اختلاف معنی داری است ( ٠٥/ ٠ >p ), به طوری که حداکثر تراکم و تودۀ زنده کفزیان به ترتیب، در فصل تابستان و پاییز (با میانگین ١٤١٩ ± ٨/ ٤٢٥١ )( SE ± Mean ) عدد در متر مربع و ٨/ ٢٤٣ ± ٤٧٥ گرم در متر مربع و حداقل آنها در فصل بهار و زمستان با میانگین ٥/ ٦٤ ± ٩/ ٧٢٥ عدد در متر مربع و ٠/١ ± ٠/٣ گرم در متر مربع ) بدست آمده است.همبستگی معنی داری ( ٠٥/ ٠ >p ) بین تراکم و توده زنده کفزیان با درصد ماسه و مواد آلی (TOM) در فصول مختلف یافت شد. بیشترین میزان تنوع و غنای گونه ای در فصل پاییز در عمق ٢٠ متر در منطقه خط هشت به ترتیب با میانگین٢٩/ ٠± ١/٦٠ و ٠/٢٧± ١/٥٢ و کمترین میزان آن در در فصل بهار در همان عمق و منطقه به ترتیب با میانگین ٠/٢٧ ± ٠/٨٥ و٠/٢٢± ٠/٨٦ بدست آمد. همچنین بیشترین میزان یکنواختی گونه ای در فصل زمستان در عمق ٧ متر در منطقه رادیودریا با میانگین ٠/٠٥ ± ٠/٩١ و کمترین میزان آن در فصل تابستان در عمق ٧ متر در منطقه خط هشت با میانگین٠/١٣ ± ٠/٥٥ مشاهده گردید. با توجه به نتایج بدست آمده از شاخص های بوم شناختی (تنوع، غنا و یکنواختی گونه ای) و مقایسه آن با استانداردهای ارایه شده، سواحل مورد تحقیق از نظر تنشتنش و آلودگی در حد متوسط هستند.
