هدف از این مقاله بررسی اثرات مانسون بر تغییرات ساختار جمعیت پرتاران زیرجزر و مدی بر اساس برخی از شاخص های تنوع زیستی است. نمونه برداری از رسوبات ۱۲ ایستگاه زیرجزر و مدی به وسیله گرب ون-وین در سه دوره زمانی پیش مانسون، مانسون و پس مانسون همراه با ثبت پارامترهای فیزیکی شیمیایی از اسفند ماه ١٣٩٢ تا آبان ماه ١٣٩٣ انجام گردید. ٣٦ خانواده از پرتاران شناسایی شد که تغییرات تراکم آنها در فصول مختلف به صورت (SD±) ٣ / ٦١٤ ± ٢٥ /١١٠١ (پیش مانسون)، / ٣١٦± ٩٤/ ٤٢٨ (مانسون) و ٣/ ٣١٣± ٨٩/٥٨٨ (پس مانسون) فرد در مترمربع و شاخص شانون در آنها نیز به ترتیب فصول ٣٦/ ٠ ± ٨٣ /١، ٣٣/٠ ± ٦٣/١، ١٩/٠ ± ٠٨/٢ ثبت شد ولی شاخص هیل بالعکس بوده و در مانسون بالاترین و پیش مانسون کمترین مقدار را نشان داد. شاخص تشابه بری کورتیس و آنالیز خوشهای در هر سه فصل نشان داد که ایستگاههای با عمق بالاتر در دسته جداگانهای قرار میگیرند. بر اساس نتایج به دست آمده جریان مانسون تابستانه بهدلیل تغییرات عوامل محیطی و آشفتگیهای بستر بر فراوانی و تنوع پرتاران تاثیر گذار بوده و به عنوان یک عامل تنش زا سبب کاهش تنوع و فراوانی در طی مانسون میگردد.