:: دوره 2، شماره 8 - ( 1390 ) ::
جلد 2 شماره 8 صفحات 30-21 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی گرد و غبارهای اتمسفری ناحیه‌ی خلیج فارس با تاکید بر منطقه‌ی بندرعباس
رامین عزتی
، ezati2000@yahoo.com
چکیده:   (14635 مشاهده)
دریای مدیترانه همه ساله در فصول بهار و پائیز تحت تاثیر گرد و غبارهایی که منشا آن کویر صحرا و شبه‌جزیره عربستان است قرار می‌گیرد. گرد و غبارهای معدنی مذکور که حاوی مقدار زیادی اکسید آهن و غبارهای معدنی به رنگ سرخ و زردـ سرخ هستند یا توسط نیروی جاذبه‌ی زمین به‌صورت خشک ویا همراه باران به‌صورت مرطوب بر سطح زمین می‌نشیند. این تحقیق در فاصله زمانی دسامبر 2006 و دسامبر 2007 در خلیج فارس در شهر بندرعباس که بیشترین مقدار گرد و غبار کویری در این شهر مشاهده می‌گردد، صورت گرفته است. با جمع‌آوری میزان بارندگی مقدار و کیفییت گرد و غبار در روزهای بارانی و انجام مطالعات سنجش از دور، منشا اصلی گرد و غبارهای سرخ رنگ مورد تجزیه و تحقیق قرار گرفته است. میزان 25% از باران‌هایی که طی یک‌سال در این منطقه باریده است از نوع باران‌هایی است که حاوی گرد و غبارهای سرخ و یا سرخ ـ زرد بوده است. یکی از مهمترین نتایجی که دراین تحقیق به‌دست آمده، پتانسیل هدایت الکتریکی و مقدار ترکیبات آلومینیومی بوده که به‌ترتیب در باران‌های دارای گرد و غبار هفت برابر و پنج برابربیشتر از باران‌های فاقد گرد و غبار بوده است. با وجود دی اکسید کربن در اتمسفر عموماً میزان pHحدود 6/5 است که دارای ساختاری اسیدی بوده و حائز اهمیت است. در این تحقیق، باران‌های حاوی گرد و غبار‌های سرخ از pH 27/7 برخوردار بوده که نشانگر آن است که این نوع باران‌ها اسیدی نیستند. به‌علاوه، pH باران‌های فاقد گردوغبار برابر با 09/6 به‌‌دست آمد. با بررسی مقدار ترکیبات آلومینیوم موجود در بارانی که در سال 2007 باریده مقدار گرد و غبارهای که در طول سال در اتمسفر حمل شده است برابر باgrm-2year-1 13/2 به‌‌دست آمد که به مقدار فوق اگر مقدار گرد و غباری که به‌صورت خشک توسط جاذبه زمین نشست می‌کند اضافه شود، این مقدار به grm-2year-1 84/4 افزایش می‌یابد.
واژه‌های کلیدی: خلیج فارس، بندرعباس، مواد معلق، آلودگی‌ هوا، مواد معدنی
متن کامل [PDF 469 kb]   (2959 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1390/12/20 | ویرایش نهایی: 1390/12/20 | پذیرش: 1395/7/27 | انتشار الکترونیک: 1395/7/27


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 2، شماره 8 - ( 1390 ) برگشت به فهرست نسخه ها