هدف از مطالعه حاضر، ارائه مدلی برای ارزیابی و مدیریت چند گونه‌ای شیلاتی بر اساس زیست‌بوم خلیج فارس است. در این مطالعه روابط تغذیه‌ای تعدادی از گونه‌های اقتصادی ماهی (Sillago sihama، Pomadasys kaakan، Parastromateus niger، Rastrelliger kanagurta، Psettodes erumei، Drepane punctata،Lutjanus malabaricsus ، Lethrinus nebulosus،Acanthopagrus latus، Otolithes ruber) در آب‌های استان هرمزگان (خلیج فارس) مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 2480 قطعه ماهی به‌طور تصادفی از آبان‌ماه 1388 تا آذرماه 1390 با استفاده از ترال تحقیقاتی جمع‌آوری شد و از نظر محتویات گوارشی مورد مطالعه قرار گرفت. مدل تغذیه‌ای زیست‌بوم خلیج فارس با استفاده از نرم افزار(ver.6.3) ECOPATH و بر اساس اطلاعات آبزیان منطقه ارائه شد. نتایج نشان داد که میزان سطوح غذایی گونه‌های مورد بررسی در زیست‌بوم خلیج فارس بین 2 تا 30/4 متنوع است که کمترین میزان مربوط به ماهی گاریز (Liza klunzingeri) و بیشترین میزان مربوط به ماهی شعری معمولی (Lethrinus nebulosus) است که این گونه در راس زنجیره غذایی قرار گرفت. به‌علاوه تغییر در زی‌توده طعمه‌ها، بر تنوع و در بلندمدت بر روی زی‌توده گروه‌های اصلی زنجیره غذایی خلیج فارس تاثیر می‌گذارد.