اسفنجها یکی از مهمترین اجتماعات جانوری در خلیج فارس هستند. این تحقیق در منطقهی استقرار سازههای مصنوعی واقع در سواحل بحرکان، استان خوزستان(شمال غربی خلیج فارس)، بر روی دو گونه از اسفنجهای دریایی (Haliclona simulans و Haliclona oculata) از خانوادهیHaliclonidae، طی چهار فصل از بهار 1388 تا اواخر زمستان 1388 انجام شد. نمونهبرداری بهصورت تصادفی با انداختن کوادرات cm 25×25 در عمق 12 متری انجام شد. در مجموع 4 ایستگاه برای نمونهبرداری در نظر گرفته شد، یک ایستگاه در محل سازههای قدیمی (ایستگاه D) و سه ایستگاه در محل سازههای جدیدتر (ایستگاهB, A و C) انتخاب شد. در این مطالعه تغییرات فصلی تودهی زنده و در نهایت میزان تولید بر اساس اختلاف بیشترین و کمترین میزان تودهی زنده در فصول و ایستگاههای مختلف در مدت زمان یک سال نمونهبرداری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسیها نشان داد که بیشترین میزان تودهی زنده متعلق به فصول سرد سال و کمترین میزان، در فصول گرم سال ثبت گردید. میانگین تولید فصول در گونهH. simulans برابر با gAFDWm-2yr-1 01/7 و در گونه H. oculata برابر با 1 gAFDWm-2yr- 39/7 محاسبه شد. همچنین میانگین تولید در ایستگاهها بهترتیب برابر با gAFDWm-2yr-101±09/12 و AFDWm-2yr-165/0±g47/6 گزارش شد.نتایج حاصل از بررسیهای فیزیکوشیمیایی آب و میزان تودهی زندهی اسفنجها نشان داد که با افزایش شوری در فصول سرد سال میزان تودهی زنده (g/m2) در این دو گونه افزایش و با کاهش میزان آن در فصول گرم سال از میزان تودهی زنده در این اسفنجها کاسته شده است.