پیشینه و اهداف: روش شاخص کیفیت ماهی شوریده (Otolithes ruber) نگهداری شده در یخ انجام گردید و کارایی آن برای ارزیابی تازگی با روشهای ارزیابی حسی، میکروبی و فیزیکوشیمیایی مقایسه شد.

روش‌ها‌: آنالیزهای فیزیکوشیمیایی ( بازهای ازته فرار،  pH و تیوباربیتوریک اسید) ، میکروبی (مزوفیل و سرمادوست) و ارزیابی حسی در روز های 0، 4، 8، 12 و 16 نگهداری انجام شدند. به منظور تجزیه وتحلیل مقادیر کمی به دست آمده از آزمایش­های فیریکوشیمیایی و میکروبی پس از کنترل نرمال بودن داده­ها، از آزمون تجزیه واریانس ((ANOVAاستفاده گردید. برای مقایسه میانگین ها از آزمون دانکن در سطح احتمال 05/0 استفاده شد . همچنین جهت ارتباط همبستگی بین شاخص­های فیزیکوشیمیایی و باکتری­ها با امتیازهای حسی از همبستگی پیرسون استفاده شد.

یافته‌ها: میزان بار باکتری های مزوفیل و و سرما دوست در ماهی شوریده با گذشت زمان نگه داری هم در یخ همبستگی معنی داری را با زمان نشان داد و طی 16 روز نگه داری افزایش پیدا کرد. میزان تغییرات pH ماهی شوریده کامل در یخ طی 16 روز افزایش ولی ماهی شوریده شکم خالی در یخ تا روز 8 افزایش و سپس تا روز 12 کاهش و در روز 16 دوباره افزایش یافت. میزان بازهای ازته فرار ماهی شوریده نگه داری شده در یخ پس از 16 روز به طور معنی داری افزایش یافت اگرچه این میزان تا روز 8 پایین تر از از حد مجاز بود. میزان تیوباربتوریک اسید تا انتهای دوره نگهداری در یخ کمتر از حد مجاز بود. 
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج آنالیزهای فیزیکوشیمیایی ، میکروبی و شاخص کیفی ، ماندگاری ماهی شوریده در یخ ۸ روز تخمین زده شد، که در این مدت ماهی شوریده مطلوبیت لازم برای مصرف را دارد.