این نشریه با احترام به قوانین اخلاق در نشریات تابع قوانین کمیته اخلاق درانتشار (COPE) است و از آیین نامه اجرایی قانون پیشگیری و مقابله با تقلب در آثار علمی پیروی می نماید.
پیشینه و مبانی نظری پژوهش: این پژوهش عدالت زیستمحیطی را به عنوان یک رویکرد شمول و یکپارچه مطرح نموده که ظرفیتهای جدیدی جهت ارتقاء امنیت سیاستگذاریهای روستاهای ساحلی ارائه میکند. عدالت زیستمحیطی به عنوان یک رویکرد کلیدی در سیاستگذاریهای روستاهای ساحلی، به دنبال توازن میان نیازهای محیط انسانی – طبیعی سعی در تضمین سیاستگذاریهای در این مناطق را دارد. روششناسی: روش پژوهش حاضر، مبتنی بر تحلیل محتوای ادبیات عدالت زیست محیطی با تمرکز بر سیاستگذاری روستاهای ساحلیاست که از ظریق تعریف معیارهای ورود و خروج سعی شده، به استخراج معتبرترین جامعه آماری مقالات از پایگاه داده Scopus اقدام نماید. مراحل شناسایی ادبیات، دو مرحله شناسایی و مدیریت غربالگری مقالات انگلیسی زبان صورت پذیرفت که نهایتاً 46 مقاله به عنوان نمونه مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفتند. یافتهها: یافتههای تحقیق حاصل از تحلیل مقالات نشان میدهد که مضامین کلی در سه مضمون اصلی سیاستگذاری معیشتی روستایی «اقتصاد روستایی»، «دانش مبتنی بر جوامع روستایی» و «بومشناسی کشاورزی» قابل شناسایی است. نتایج بهدست آمده نشان داد که رویکرد عدالت زیستمحیطی در دورهای که عدم قطعیتها روز به روز در حال فزونی هستند، قادر به الحاق بینشهای جدیدی برای حوزه سیاستگذاری روستایی است که به تضمین موفقیت آنها کمک میکند. نتیجهگیری: مطابق با نتایج، مشخص گردید که تجربه منحصربفرد مناطق روستایی علیرغم اینکه در مقیاس سیارهای مشترک هستند، اما باتوجه به نظام سیاستگذاری کشورهای میتواند کاربستهای متفاوتی بهکار گیرد. به نحوی که زمینههای سیاستگذاری برای انطباق بیشتر در تمامی جنبههای توسعه روستایی دارد. همچنین، لزوم کثرت حضور بازیگران جریان توسعه روستایی، مخصوصاً نهادهای مدنی به عنوان نمایندگان و وکیل مدافع گروههای آسیبپذیر روستایی، میتواند به جریانسازی توسعه کمک نماید.