این نشریه با احترام به قوانین اخلاق در نشریات تابع قوانین کمیته اخلاق درانتشار (COPE) است و از آیین نامه اجرایی قانون پیشگیری و مقابله با تقلب در آثار علمی پیروی می نماید.
دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر ، mhyar_alimohammadi@yahoo.com
چکیده: (60 مشاهده)
یشینه و اهداف:وضعیت جوّی از مهم‌ترین مخاطرات طبیعی برای واحدهای شناور است. از کاستی‌های مرتبط با وضعیت جوّی عدم توجه افسران نگهبان، به برداشت درست داده‌های جوّی از طریق دستگاه‌های موجود در پل فرماندهی است. برای مثال فشار هوا بدون تصحیحات دستگاه و ارتفاع خوانده‌شده و هیچ‌گاه با میانگین بلندمدت مقایسه نمی‌شود. لذا هدف از این تحقیق ساخت سامانه‌ای بر روی واحدهای شناور که به‌صورت خودکار بتواند پارامترهای جوّی را اندازه‌گیری کرده و با محاسبه پارامترهای موردنیاز از پارامترهای اندازه‌گیری شده و مقایسه با داده‌های میانگین بلندمدت بتواند ناهنجاری جوی را شناسایی و در نتیجه تصمیمات درست در خصوص مانورهای مناسب اتخاذ شود. روش‌ها:در این پژوهش، با استفاده از سنسورهای موجود، دستگاه هواشناسی ساخته شده است که می‌تواند داده‌های جوّی را از محیط جمع‌آوری و در رایانه ذخیره نموده و با استفاده از برنامه محاسباتی می‌تواند داده‌های اندازه‌گیری شده را با میانگین بلندمدت مقایسه نموده و ناهنجاری‌های جوّی و اقیانوسی را شناسایی کند. با شناسایی ناهنجاری جوّی، پدیده مرتبط با این ناهنجاری نیز شناسایی‌شده و افسرنگهبان می‌تواند مانوری مناسب و مرتبط با پدیده شناسایی‌شده را داشته باشد. درنهایت در این پژوهش با استفاده از آزمایش عددی نحوه کارکرد دستگاه ارزیابی شده است. در این آزمایش عددی یک واحد شناور از مبدأ بندرعباس به‌گونه‌ای حرکت می‌کند که در طول مسیر با طوفان گونو برخورد کرده و فشار اندازه‌گیری شده با فشار میانگین 40 ساله مقایسه می‌شود. یافته‌ها: اولین نقطه ای که در طول مسیر کاهش فشار 3 هکتوپاسکال در مقایسه با میانگین 40 ساله را تجربه کرده است در حالی است که مرکز طوفان در سمت تقریبی ˚ 135 درجه و فاصله 120 مایلی نسبت به مرکز طوفان قرار گرفته است. درواقع فاصله 120 مایلی نسبت به مرکز طوفان فاصله نزدیکی است و در این حالت فقط 3 هکتو پاسکال فشار نسبت به میانگین 40 ساله کاهش یافته است. اولین نقطه‌ای که فشار 5 هکتو پاسکال به زیر میانگین 40 ساله رسیده است در حالتی است که مرکز طوفان در سمت جنوب شرقی و فاصله تقریبی 50 مایلی از مرکز طوفان است. لذا دیده می‌شود که واحد شناور تا حد زیادی به طوفان نزدیک شده است و در این حالت فقط 5 هکتوپاسکال افت فشار را تجربه کرده است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می دهد که افت فشار 5 میلی باری برای اثبات قطعی قرار گرفتن واحد شناور در طوفان حاره ای معیاری مناسب است و البته با توجه به نزدیکی بیش حد واحد شناور به مرکز طوفان در این حالت، افت فشار 1 هکتوپاسکال به عنوان یک اخطار پیشنهاد می‌شود.
.jpg)
