|
تحدید حدود دریای خزر با تاکید بر کنوانسیون آکتائو 2018
|
سیامک کرم زاده   ، افشین قشلاقی نیگجه |
| دانشگاه شاهد ، skkaramzadeh@gmail.com |
|
|
چکیده: (3675 مشاهده) |
دریای خزر به عنوان بزرگترین دریاچه جهان همواره یکی از مناطق حائز اهمیت محسوب میشده است. پیشرفت فنآوری و در نتیجه امکان دسترسی هرچه بیشتر کشورهای ساحلی به منابع زنده و غیرزندهی آن، بر اهمیت اقتصادی و راهبردی آن افزوده است. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و افزایش تعداد کشورهای ساحلی خزر از دو کشور به پنج کشور، موضوع دسترسی به دریای خزر و بهره برداری از منابع موجود در آن ابعاد جدیدی یافته است.
امروزه مهمترین مسالهی دریای خزر، رژیم حقوقی حاکم بر آن و مسالهی تحدید حدود آن است که مقدم بر سایر مسائل آن است. نوشتار پیش رو با توسل به روش توصیفی-تحلیلی و به شیوه کتابخانهای درصدد بررسی تحولات رژیم حقوقی تحدید حدود دریای خزر از کنوانسیونهای 1921 و 1940 تا جدیدترین آنها یعنی کنوانسیون 2018 آکتائو می‌باشد.
با توجه به مناطق نسبتاً متفاوتی که کنوانسیون آکتائو نسبت به کنوانسیون 1982 حقوق دریاها تعریف نموده و برخی واژگان و اصطلاحات به کار رفته، مقالهی حاضر با لحاظ رویهی قضائی بین‌المللی و اصول و قواعد حاکم بر رژیم حقوقی دریاها، به تبیین آنها اقدام و تحلیلهایی را ارائه داده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: رژیم حقوقی دریای خزر، تحدید حدود، کنوانسیون آکتائو، خط مبدا دریای سرزمینی، موافقت‌نامه1921، موافقت‌نامه 1940 . |
|
|
متن کامل [PDF 411 kb]
(1729 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/12/20 | ویرایش نهایی: 1399/12/3 | پذیرش: 1399/4/10 | انتشار الکترونیک: 1399/4/10
|
|
|
|
|
|
