مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر استفاده لسیتین سویا بر برخی از پارامترهای فیزیولوژی نظیر ایمنی، هماتولوژیک، بیوشیمیایی سرم خون و آنزیمهای آنتیاکسیدانی پیش مولدین ماهی آزاد دریای خزر انجام پذیرفت. برای این منظور تعداد 90 قطعه ماهی (10±350گرم) بصورت تصادفی در سه تیمار (هر کدام با 3 تکرار) تقسیم شدند. ماهیان گروه اول (شاهد) فقط با غذای پایه، گروه دوم غذای پایه به همراه 12% روغن سویا، گروه سوم غذای پایه بعلاوه 6% روغن سویا و 6% لسیتین به مدت 90 روز تغذیه شدند. نتایج فراسنجه های ایمنی، فعالیت آنزیمهای گلوتاتیون S ترانسفراز، سوپراکسید دیسموتاز به همراه شاخص های بیوشیمیایی سرم خون به غیر از VLDL و تریگلیسیرید بیانگر برتری آماری تیمار 2 و 3 نسبت به تیمار شاهد بود (05/0p<). VLDL نیز در تیمار 1 بیشتر از تیمارهای 2 و 3 (تغذیه با روغن سویا و لسیتین) بود (05/0p<). همچنین فاکتورهای خونی نظیر RBC، Hb و Hct در تیمار 2، Hct و WBC در تیمار3 با تیمار 1 تفاوت معنیداری داشتند (05/0p<) و میزان فعالیت لیزوزیم در تیمار 2 (سطح 12% روغن سویا) بالاتر از تیمارهای 1 و 3 بود. بنابراین استفاده از لسیتین در سطح 6% در جیره ماهی آزاد به دلیل اثرات مثبت آن و بهبود فراسنجههای فیزیولوژیک ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutt caspius) توصیه میگردد.
